Τήνος...Ημέρα Πρώτη.... Οι άνθρωποι που μας παρέλαβαν από το λιμάνι είχαν εντολή να μας μεταφέρουν στην "Αγάπη" ένα χωριό ...
Τήνος...Ημέρα Πρώτη....
Οι άνθρωποι που μας παρέλαβαν από το λιμάνι είχαν εντολή να μας μεταφέρουν στην "Αγάπη" ένα χωριό που μέχρι εκείνη τη στιγμή μου ήταν άγνωστο. Εκεί θα γινόταν η έκθεση γλυπτικής για την οποία ξεκινήσαμε να πάμε στην Τήνο. Το χωριό βρίσκεται περίπου 2 km μετά την Κώμη .
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ιδρύθηκε ο πανέμορφος αυτός οικισμός που δεσπόζει σε ένα μεγάλο μέρος των Κάτω Μερών (έτσι αποκαλείται από τους ντόπιους η ευρύτερη αυτή περιοχή της Τήνου). Θα πρέπει κάποτε ο οικισμός να ήταν μεγάλος, μα στις μέρες μας έχουν διασωθεί μοναχά τοπωνύμια (π.χ. Γρίζα,Σκλαβοχωριό κ.α.), κανένα εκκλησάκι ή κάνα δυό γκρεμισμένα σπίτια που μαρτυρούν την ύπαρξη παλαιότερων οικισμών ενώ από όσο μπόρεσα να μάθω δεν υπάρχουν γραπτές πηγές που να μας διαφωτίζουν. Ο μόνος οικισμός της περιοχής που διασώζεται ακόμα και βρίσκεται απέναντι και λίγο πιο ψηλά από το Αγάπη, είναι το Σκλαβοχωριό, πατρίδα του γνωστού ζωγράφου Νικολάου Γύζη όπου σώζεται το σπίτι του (δυστυχώς δεν πρόλαβα να το επισκεφθώ, ίσως στο επόμενο ταξίδι).....
Αν επισκεφτείτε κάποια ημέρα το χωριό μη παραλείψετε να κάνετε μια βόλτα μέσα στη κοιλάδα που "τρέχει" παράλληλα το χωριό και είναι κατάφορτη από μεγάλο αριθμό πανέμορφων και περίτεχνα διακοσμημένων περιστεριώνων που πρόσφατα αναστηλώθηκαν.
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ιδρύθηκε ο πανέμορφος αυτός οικισμός που δεσπόζει σε ένα μεγάλο μέρος των Κάτω Μερών (έτσι αποκαλείται από τους ντόπιους η ευρύτερη αυτή περιοχή της Τήνου). Θα πρέπει κάποτε ο οικισμός να ήταν μεγάλος, μα στις μέρες μας έχουν διασωθεί μοναχά τοπωνύμια (π.χ. Γρίζα,Σκλαβοχωριό κ.α.), κανένα εκκλησάκι ή κάνα δυό γκρεμισμένα σπίτια που μαρτυρούν την ύπαρξη παλαιότερων οικισμών ενώ από όσο μπόρεσα να μάθω δεν υπάρχουν γραπτές πηγές που να μας διαφωτίζουν. Ο μόνος οικισμός της περιοχής που διασώζεται ακόμα και βρίσκεται απέναντι και λίγο πιο ψηλά από το Αγάπη, είναι το Σκλαβοχωριό, πατρίδα του γνωστού ζωγράφου Νικολάου Γύζη όπου σώζεται το σπίτι του (δυστυχώς δεν πρόλαβα να το επισκεφθώ, ίσως στο επόμενο ταξίδι).....Αν επισκεφτείτε κάποια ημέρα το χωριό μη παραλείψετε να κάνετε μια βόλτα μέσα στη κοιλάδα που "τρέχει" παράλληλα το χωριό και είναι κατάφορτη από μεγάλο αριθμό πανέμορφων και περίτεχνα διακοσμημένων περιστεριώνων που πρόσφατα αναστηλώθηκαν.
Θα απολαύσετε τον περίπατο...
Επειτα θα σας ελεγα να αφήσετε το αυτοκίνητο και να περιπλανηθείτε περπατώντας στα σοκάκια του χωριού. Το χωριουδάκι είναι γραφικότατο με ξεχωριστή αρχιτεκτονική. Οπως μας ενημέρωσαν είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά της Τήνου.
Επειτα θα σας ελεγα να αφήσετε το αυτοκίνητο και να περιπλανηθείτε περπατώντας στα σοκάκια του χωριού. Το χωριουδάκι είναι γραφικότατο με ξεχωριστή αρχιτεκτονική. Οπως μας ενημέρωσαν είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά της Τήνου.
To κατάλευκο χρώμα από τα φρεσκοασβεστωμένα σπίτια σε τυφλώνει ενώ τα σοκάκια του τα στεφανώνουν περίτεχνες καμάρες.
Σύμφωνα με τον π. Μ. Φώσκολο, οι κάτοικοι του χωριού μετονόμασαν, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα, τον ενοριακό ναό της Παναγιάς σε ναό Αγίου Αγαπητού (μάρτυρος και Πάπα).
Οπως είναι γνωστό πολλά Κυκλαδίτικα χωριά (ιδιαίτερα στην Τήνο, τη Σύρο, τη Νάξο) είναι Καθολικά. Μάλιστα κάποια εκκλησάκια της Τήνου συλλειτουργούν ως Ορθόδοξα αλλά και ως Καθολικά...
Οι ντόπιοι αποκαλούν το χωριό «το Αγάπη - του Αγαπίου».
Στις 18 Αυγούστου στο χωριό διοργανώνεται ένα μεγάλο πανηγύρι που κρατά όλη τη νύχτα με τοπικά μουσικά όργανα και τοπικές νοστιμιές. Μας είπαν πως το πανηγύρι έχει κρατήσει τον αυθεντικό/παραδοσιακό του χαρακτήρα και πως δεν έχει εμπορευματοποιηθεί..
(...μένει να το διαπιστώσουμε...)
Περπατώντας στα μικρά σοκάκια της Αγάπης, του μικρού αυτού Κυκλαδίτικου χωριού, η ψυχή σου πλημμυρίζει από τη σιωπή που επικρατεί στο τοπίο αφήνοντάς σε να επικεντρωθείς στις μαρμαρόγλυπτες κρίνες και τους φεγγίτες....στο φώς....στο χρώμα...στη πέτρα....αλλά και στον ουρανό αφού μοναδικός ήχος που διαταράσσει το γαλήνιο αυτό τοπίο είναι το τραγούδι των πουλιών
...Στο μυαλό στριφογυρίζουν ποιητικοί στίχοι...
"Η πατρίδα αυτή, μήτρα ποιητή
λύρα τραγουδιού κι αλμυρού φιλιού
κέντημα χρυσό, πάνω σε κισσό
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός"*
....ενώ την ίδια στιγμή η ψυχή φορτώνει από αγάπη, θαυμασμό αλλά και απορία για τις ομορφιές που κρύβει επιμελώς ο τόπος μας και μας καλεί να τις εξερευνήσουμε....
*Οι στίχοι είναι της Τασούλας Θωμαϊδου από το "Μια Ελλάδα Φως"
Σύμφωνα με τον π. Μ. Φώσκολο, οι κάτοικοι του χωριού μετονόμασαν, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα, τον ενοριακό ναό της Παναγιάς σε ναό Αγίου Αγαπητού (μάρτυρος και Πάπα).
Οπως είναι γνωστό πολλά Κυκλαδίτικα χωριά (ιδιαίτερα στην Τήνο, τη Σύρο, τη Νάξο) είναι Καθολικά. Μάλιστα κάποια εκκλησάκια της Τήνου συλλειτουργούν ως Ορθόδοξα αλλά και ως Καθολικά...Οι ντόπιοι αποκαλούν το χωριό «το Αγάπη - του Αγαπίου».
Στις 18 Αυγούστου στο χωριό διοργανώνεται ένα μεγάλο πανηγύρι που κρατά όλη τη νύχτα με τοπικά μουσικά όργανα και τοπικές νοστιμιές. Μας είπαν πως το πανηγύρι έχει κρατήσει τον αυθεντικό/παραδοσιακό του χαρακτήρα και πως δεν έχει εμπορευματοποιηθεί..
(...μένει να το διαπιστώσουμε...)
Περπατώντας στα μικρά σοκάκια της Αγάπης, του μικρού αυτού Κυκλαδίτικου χωριού, η ψυχή σου πλημμυρίζει από τη σιωπή που επικρατεί στο τοπίο αφήνοντάς σε να επικεντρωθείς στις μαρμαρόγλυπτες κρίνες και τους φεγγίτες....στο φώς....στο χρώμα...στη πέτρα....αλλά και στον ουρανό αφού μοναδικός ήχος που διαταράσσει το γαλήνιο αυτό τοπίο είναι το τραγούδι των πουλιών...Στο μυαλό στριφογυρίζουν ποιητικοί στίχοι...
"Η πατρίδα αυτή, μήτρα ποιητή
λύρα τραγουδιού κι αλμυρού φιλιού
κέντημα χρυσό, πάνω σε κισσό
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός"*
....ενώ την ίδια στιγμή η ψυχή φορτώνει από αγάπη, θαυμασμό αλλά και απορία για τις ομορφιές που κρύβει επιμελώς ο τόπος μας και μας καλεί να τις εξερευνήσουμε....
*Οι στίχοι είναι της Τασούλας Θωμαϊδου από το "Μια Ελλάδα Φως"