ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ -6 5. Μονίδρια στην περιοχή της Χώρας α. Η Αγία Παρασκευή Η σημερινή περιοχή της Χώρας δεν ήταν κατ...
5.
Μονίδρια στην περιοχή της Χώρας
α. Η Αγία Παρασκευή
Η σημερινή περιοχή της Χώρας δεν ήταν κατοικημένη, παρά μόνο
περιστασιακά ως και τα 1725. Εκεί γίνονταν οι περισσότερες αποβάσεις πειρατών
και τούρκων. Δεν προσφερόταν, λοιπόν, για ερημητήριο. Μετά από τότε, όταν
αναπτύχθηκε ως λιμάνι και ως Χώρα, δηλ. πρωτεύουσα του νησιού, λίγο έξω από τα
όριά της, ιδρύθηκαν κατά την τουρκοκρατία δυο μικρές ανδρικές μονές, της Αγ.
Παρασκευής και της Αγίας Τριάδας στη Γύρλα.
Α. Η μονή της Αγ. Παρασκευής ιδρύθηκε το έτος 1729 με
κτίτορα τον Γρηγόριο Μινάρδο και ανακαινίστηκε τον Οκτώβριο του 1799, όπως
μαρτυρεί η επι-γραφή: «ΩΚΟΔΟΜΗΤΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΟΥΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ
ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΕΝ ΕΤΕΙ ΑΨΚΘ ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΑΙ ΔΑΠΑ-ΝΗΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ
ΚΥΡ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΜΥΝΑΡΔΟΥ. ΝΥΝ ΔΕ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΑΝΕΚΑΙΝΙΣΘΗ ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΗΣ
ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΑΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΦΙΛΕΛΕΗΜΟΝΩΝ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ 1799 ΚΑΤΑ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΝ». Σε σιγίλιο του πατριάρχη Γρηγορίου Ε’
(Ιούνιος 1798), με το οποίο η μονή ανακηρύσσεται ως σταυροπηγιακή και ορίζονται
οι λεπτομέρειες της λειτουργίας της, γίνεται μνεία για παλαιό κτίτορα κάποιον
Ρενέρη που έζησε στα χρόνια του πατριάρχη «Νεόφυτου του παλαιού» (1734-1740,
1743-1744).
Η μονή δεν πρέπει να είχε ποτέ ιδιαίτερα σημαντικό αριθμό
μοναχών και για τον λόγο αυτό, κυρίως, την φροντίδα και τη συντήρηση της μονής
είχαν αναλάβει λαϊκοί επίτροποι και «προβλεπταί της Χώρας του Αγ. Νικολάου», οι
οποίοι παράδω-σαν στις 9 Απριλίου 1785 την πλήρη διακυβέρνηση της μονής στον
ιερομόναχο Μα-κάριο Αλμπερτή, ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με την παράταξη του
Φραγκίσκου Γε-ωργαντόπουλου. Για τον λόγο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Τήνου Νεόφυτος
τον καθαίρεσε και τον επανέφερε στην τάξη των λαϊκών. Η παράταξη του Φρ.
Γεωργαντόπουλου κατηγόρησε τον Νεόφυτο στο πατριαρχείο, όπου είχε σημαντικά
ερείσματα και ακύρωσε την απόφαση καθαιρέσεως του Μακαρίου. Τα επόμενα χρόνια
στη μονή ζούσαν 18 μοναχοί και είχε αποκτήσει αξιόλογη κινητή και ακίνητη
περιουσία.
Η μονή καταργήθηκε με το Βασιλικό Διάταγμα του 1834, αλλά,
ενίοτε, ζούσαν στους χώρους της μοναχές οι οποίες φρόντιζαν τον ναό της μονής
και τους υπόλοιπους χώρους της.
Σήμερα ο ναός της μονής έχει καταστεί ενοριακός και
εξυπηρετεί τους κατοίκους της περιοχής της πόλεως Τήνου.