ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ | Τinos on the Run

Πόσα χαμόγελα!  Πόσες καλοδεμένες γραββάτες και πόσα καλοσιδερωμένα ταγιεράκια! Πόσα  φρεσκοξυρισμένα φατσάκια  και πόσες  άψογες κουπ ...

Πόσα χαμόγελα! 
Πόσες καλοδεμένες γραββάτες και πόσα καλοσιδερωμένα ταγιεράκια!

Πόσα φρεσκοξυρισμένα φατσάκια και πόσες άψογες κουπ με ανταύγειες! 
Πόσες ρυτίδες και πόσα χρόνια κρυμμένα επιμελώς με μπόλικο Photoshop!
Πόση ταπείνωση, ανάκατη με προθυμία με μόνο στόχο να υπηρετηθεί ο λαός, ο τόπος, η χώρα τέλος πάντων! 

Πόσοι διαθέσιμοι να τρέξουν για λογαριασμό μας, να χάσουν τον ύπνο τους, να θυσιάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους, για μας, για τον λαό, για εμένα τον ίδιο! 
Λιώνω στις περιγραφές των επαγγελμάτων τους! 
Τόσο σημαντικοί άνθρωποι και να θέλουν να υπηρετήσουν εμένα;!;!

Πόσο ξεχωριστός νιώθω, κι΄αν είχατε την ελάχιστη ευαισθησία θα έπρεπε να νιώθετε κι΄εσείς, που τόσο σπουδαίοι άνθρωποι πέφτουν στην πόρτα μας και ζητούν τί; 

Ένα ψηφαλάκι, ένα τόσο δα ψηφαλάκι, να δουν επιτέλους κι΄αυτωνών τα μαλακά οπίσθια δερμάτινη καρέκλα και να πιούν νερό σερβιρισμένο στο ποτήρι του Δημοτικού Συμβουλίου με το σουβεράκι από κάτω, να ορκιστούν μαζί με όλους τους άλλους επιλεχθέντες εν μέσω ακατάσχετων αναλαμπών από τα φλας των μηχανών με διάπλατα χαμόγελα στα πρόσωπα, να υπογράψουν ένα πρακτικό τέλος πάντων, να βγουν μια φωτογραφία εν μέσω χαιρετούρας με Μεταλλιούχο αθλητή, να σταθούν περήφανοι δίπλα σε άξια τέκνα της κυβέρνησης και των κομμάτων, να βγάλουν μια φωτογραφία που θα στέκει αξιοπρεπώς επάνω στο γραφείο τους!

Πίκρα, ε..; 
Πίκρα γιατί έτσι ήταν και έτσι θα μείνει... 
Και θα φτάσουμε στις επόμενες εκλογές μετά από τέσσερα χρόνια και τί θα δούμε; 

Οι εκλεχθέντες (οι μέσα στο κάστρο) θα απολογούνται για όσα δεν έκαναν και θα παραθέτουν στοιχεία που θα ρίχνουν τις ευθύνες σε άλλους. 
Οι μή εκλεχθέντες (οι πολιορκητές του κάστρου) θα κατηγορούν τους από μέσα ακόμη και για τα φασόλια που δεν ήταν βραστερά και θα αντιπροτείνουν δεκάδες λύσεις. 

Οι πολιορκούμενοι θα αντιπαραθέτουν τα όσα σοβαρότατα έκαναν που για αιώνες περίμεναν αυτούς να τα υλοποιήσουν. 
Οι πολιορκητές θα δείχνουν όλα όσα θεωρούν εκείνοι σοβαρά και που δεν έγιναν ακόμα... 

Κι΄εμείς θα περιμένουμε υπομονετικά στη γωνιά, με τα χέρια σταυρωμένα να μαςξανακοροϊδέψουν, να μας ξαναχλευάσουν, να μας ρίξουν κι΄άλλη αδιαφορίαστη μούρη...

Θα φτιάξω τώρα ένα δικό μου ψηφοδέλτιο. 
Και δεν θα βάλω μέσα κανέναν από δαύτους. 

Δεν θα βάλω κανέναν με σιδερωμένο και στεγνό από ιδρώτα πουκάμισο(από πότε έγινε τιμημένο το καθαρό κι’ ατσαλάκωτο;;;), 
κανέναν χαμογελαστό (ποιός έχει το θράσος να χαμογελάει στο σήμερα που ζούμε;;;), 
κανέναν υποσχόμενο (πώς υπόσχεσαι αφού ξέρεις με τί κράτος πας να δουλέψεις παρέα;;;).

Δεν γνωρίζω τα ονόματα των υποψηφίων στο ψηφοδέλτιό μου γι΄αυτό τα ονόματα είναι υποθετικά κι΄αν υπάρχει κάποια συνωνυμία είναι καθαρά τυχαία. 
Αυτό που ξέρω όμως πολύ καλά, είναι τί δουλειές θα ήθελα να κάνουν για να είναι πραγματικά χρήσιμοι για τον τόπο:

Ματθαίος Τηνιακός-Αγρότης
Γιάννης Πανορμίτης-Ψαράς
Θωμάς Προβατίνης-Κτηνοτρόφος
Μιχάλης Πετράς-Εργάτης
Ειρήνη Οξωμερίτου-Μάνα
Μαρία Κατωμερίτου-Γιαγιά
Λουκρητία Πανωμερίτου-Εστιατόρισσα
Γιώργης Βωλαξινός-Ταξιτζής
Θανάσης Καρδιανός-Οδοκαθαριστής
Χαρά Κτικαδιώτη-Δασκάλα
Μάρκος Κελλιανός-Λιμενεργάτης

Κυττάξτε δίπλα σας, βρείτε και βάλτε όσους άλλους θέλετε, αρκεί να έχουν τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια ιδανικά με εσάς. Τα άλλα όλα είναι μπούρδες και πασαλείμματα...

Κι’ επειδή τελευταία μας έχουν προκύψει πολλοί ευπρόσβλητοι καλοθελητάδες, ξεκαθαρίζω ότι, το άρθρο δεν έχει στόχο κανέναν προσωπικά και αναφέρεται κυρίως στον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζουμε την εικόνα των υποψηφίων.

Πιθανολογώ ότι, οι ίδιοι οι υποψήφιοι, αν είχαν την επιλογή, θα προτιμούσαν να φωτογραφηθούν χαλαροί και άνετοι με τα συνηθισμένα τους ρούχα, με την απλή, καθημερινή τους έκφραση στο πρόσωπο, στις καθημερινές τους ασχολίες π.χ.πηγαίνοντας το παιδί στο σχολείο, ποτίζοντας ντοματιές στο Λιβάδι, κλαδεύοντας μια βερικοκκιά, αρμέγοντας μιαν αγελάδα ή χτίζοντας μια μάντρα. 

Τί να κάνουμε όμως, ο Χορός απαιτεί θυσίες, ακόμη και σε ό,τι αφορά την εικόνα που καλούμαστε να βγάλουμε προς τα έξω.

Εκτός κι΄αν η φωτογραφία δείχνει την καθημερινότητά τους...

Οπότε, δεν φταίνε αυτοί που μας προτείνουν τον εαυτό τους, αλλά, φταίμε ξεκάθαρα εμείς που ψηφίζουμε τέτοιους εξωγήινους...