Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Pages

Classic Header

{fbt_classic_header}

Breaking News

latest

Το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας επιζήμιο για την κοινωνία.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ» ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ                 Ρόδος,...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
«ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ»
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

               
Ρόδος, 14/3/2014



Δελτίο τύπου - Ανακοίνωση

Το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας επιζήμιο για την κοινωνία.
Η αναχαίτιση και η πρόληψή του.
(βασικά σημεία της ομιλίας του Χαράλαμπου Κόκκινου σε ημερίδα που διοργανώθηκε με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο)

Ο κ. Χαράλαμπος Κόκκινος επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου και του Συνδυασμού «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ» και Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας μίλησε σε συνέδριο που διοργανώθηκε στην Αθήνα με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο. Στα κύρια σημεία της ομιλίας του τόνισε:
« Η σχολική βία και ο σχολικός εκφοβισμός (bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Έχει αναφορά στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομήλικων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (διακρίσεις, κοροϊδία, σεξουαλικά σχόλια), του σωματικού εκφοβισμού (κλωτσιές, χτυπήματα, σπρωξίματα), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα) και τέλος μέσω του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω του διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων από κινητά τηλέφωνα, κλπ).
Στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού εμπλέκονται τα εξής μέρη:
·         Το παιδί που δέχεται τη βία
·         Το παιδί ή η ομάδα παιδιών που ασκεί βία
·         Τα παιδιά θεατές
·         Οι εκπαιδευτικοί
·         Οι γονείς
Σαν φαινόμενο επισημαίνεται και καταγράφεται τη δεκαετία του 1970, μελετήθηκε για πρώτη φορά το 1978 στη Νορβηγία και εννιά χρόνια μετά το 1987 στα επιστημονικά περιοδικά εμφανίζεται ως σχετικός όρος bullying.
Τα παιδιά που βιώνουν τον εκφοβισμό πολλές φορές δεν το λένε σε κανέναν γιατί:
ντρέπονται, φοβούνται, νιώθουν ότι φταίνε, σκέφτονται ότι μπορεί να απογοητεύσουν ή να στεναχωρήσουν τους γονείς τους. Για αυτό οι γονείς πρέπει να παρατηρούν τη συμπεριφορά του παιδιού τους, να συζητούν μαζί του για την εμπειρία του αλλά και γενικά για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, να το αποενοχοποιήσουν (εφόσον χρειαστεί), να το επιβραβεύσουν που συμμετέχει στη συζήτηση μαζί τους, να μη το βάλουν σε διαδικασίες αντεκδίκησης και να επικοινωνήσουν με το δάσκαλό του.
Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται κοντά στα παιδιά, επικοινωνούν μαζί τους και στόχος τους είναι να παρεμβαίνουν έγκαιρα ώστε να αποφεύγονται στο σχολικό περιβάλλον αυτό το θλιβερό φαινόμενο.
Απαιτείται συνεργασία μεταξύ παιδιών, γονιών και εκπαιδευτικών. Ο ρόλος της πολιτείας πρέπει να είναι παρεμβατικός, να υπάρχουν ενημερωτικές ημερίδες και σεμινάρια σε εκπαιδευτικούς και γονείς και επιστημονική προσέγγιση του θέματος ώστε να περιοριστεί η σχολική βία.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα ελάχιστες είναι οι παρεμβάσεις της οργανωμένης πολιτείας. Στην εποχή μας που η καθημερινότητα είναι βαριά για την ελληνική οικογένεια ας γίνουν βήματα ώστε να μη δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα στο σχολικό περιβάλλον και στην ίδια την οικογένεια και σε ότι πολυτιμότερο έχουμε τα παιδιά μας».




Χαράλαμπος Κόκκινος
Επικεφαλής μείζονος μειοψηφίας
του Περιφερειακού Συμβουλίου Ν. Αιγαίου
και του Περιφερειακού Συνδυασμού
«ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ»