Αν η ελπίδα πετάξει μακριά σου έχει πετάξει μαζί και τ΄ονειρό σου Η...
Αν η ελπίδα πετάξει μακριά σου έχει πετάξει μαζί και τ΄ονειρό σου
Ούτε ο πλέον ευφάνταστος νους ,ούτε οι πιό λαμπροί προβολείς, δεν θα μπορούσαν να διεισδύσουν στην ψυχή μου και να ξεγυμνώσουν τα συναισθήματά μου, αυτά που με κατακλύζουν από τη στιγμή που αναγκάστηκα να αρχίσω την
αιμοκάθαρση.Ξαφνικά ορθώθηκαν μπροστά μου βασανιστικές και αντιφατικές σκέψεις που εγώ η ίδια έπρεπε να δώσω απαντήσεις και λύσεις. Ζωή και θάνατος, ανεπαίσθητη η διαχωριστική γραμμή!Εγκαταλείπω ή προσπαθώ? Αφήνομαι ή αγωνίζομαι?Ζω για να κάνω αιμοκάθαρση ή κάνω αιμοκάθαρση γιά να ζω?Οι ειδικές συνθήκες που ισχύουν για τους νεφροπαθείς ξέσπασαν όχι σαν ευεργετική μπόρα σε άνυδρη γη, αλλά σαν καταιγίδα σαρωτική που διαλύει τα πάντα στο πέρασμά της!Πρέπει ν αφήσω το σπίτι μου στο πολυαγαπημένο μου νησι την Τήνο,την οικογένειά μου τα παδιά και τα εγγόνια μου,τους αγαπημένους μου φίλους....Πώς γίνεται να μην ξαναντικρύσω το άπλετο Κυκλαδίτικο γαλάζιο να ερωτοτροπεί πότε με τη φορτουνιασμένη θάλασσα του Αιγαίου και πότε με τους γκρίζους επιβλητικούς βράχους?Θ αξιωθώ άραγε να ξαναπροσκυνήσω τη Βουρνιώτισσα και να της εξωμολογηθώ τα εσώψυχά μου, μέσα στην απεραντωσύνη του σιωπηλού τοπίου?Πώς θ αντέξω τη μοναξιά της μεγαλούπολης?
αιμοκάθαρση.Ξαφνικά ορθώθηκαν μπροστά μου βασανιστικές και αντιφατικές σκέψεις που εγώ η ίδια έπρεπε να δώσω απαντήσεις και λύσεις. Ζωή και θάνατος, ανεπαίσθητη η διαχωριστική γραμμή!Εγκαταλείπω ή προσπαθώ? Αφήνομαι ή αγωνίζομαι?Ζω για να κάνω αιμοκάθαρση ή κάνω αιμοκάθαρση γιά να ζω?Οι ειδικές συνθήκες που ισχύουν για τους νεφροπαθείς ξέσπασαν όχι σαν ευεργετική μπόρα σε άνυδρη γη, αλλά σαν καταιγίδα σαρωτική που διαλύει τα πάντα στο πέρασμά της!Πρέπει ν αφήσω το σπίτι μου στο πολυαγαπημένο μου νησι την Τήνο,την οικογένειά μου τα παδιά και τα εγγόνια μου,τους αγαπημένους μου φίλους....Πώς γίνεται να μην ξαναντικρύσω το άπλετο Κυκλαδίτικο γαλάζιο να ερωτοτροπεί πότε με τη φορτουνιασμένη θάλασσα του Αιγαίου και πότε με τους γκρίζους επιβλητικούς βράχους?Θ αξιωθώ άραγε να ξαναπροσκυνήσω τη Βουρνιώτισσα και να της εξωμολογηθώ τα εσώψυχά μου, μέσα στην απεραντωσύνη του σιωπηλού τοπίου?Πώς θ αντέξω τη μοναξιά της μεγαλούπολης?
Μέσα σε όλο αυτό το θλιβερό σκηνικό της ψυχής μου, μια ακτίδα φωτός με ανακουφίζει.Η μονάδα αιμοκάθαρσης Νεφρός Νέας Ιωνίας ,μια ζεστή αγκαλιά γιά τους ασθενείς, με απόλυτη συνέπεια ,σεβασμό και ήθος.
Με την επιστολή μου αυτή επιθυμώ να βάλω ένα λιθαράκι , όχι για μένα αλλά για τις επόμενες γενιές,κάνοντας έκκληση στις αρχές της Τήνου για μια μονάδα αιμοκάθαρσης.Οσο και αν αυτό ακούγεται ουτοπικό, σας διαβεβαιώ ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να υπάρχει ισχυρή βούληση ,αποφασιστικότητα και αν κατανοήσουν οι αρμόδιοι φορείς ότι ο αναγκαστικός ξερριζωμός από τον τόπο του δεν είναι μακριά από κανέναν και είναι χειρότερος και από την πιό επώδυνη ασθένεια.
Στέλνω την αγάπη μου σε όλους τους Τηνιακούς με την ευχή να είναι η θετική τους σκέψηκοντά σε όλους εμας τους για λόγους υγείας ξερριζωμένους.
Ειρήνη Μόδεστου Κουσουνάδη