Στην Τήνο ξαναβρήκε την ηρεμία και αληθινούς ανθρώπους. Η ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου στο νησί της ξαναβρήκε τη ζωή που είχε ξεχάσει. ...
Στην Τήνο ξαναβρήκε την ηρεμία και αληθινούς ανθρώπους. Η ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου στο νησί της ξαναβρήκε τη ζωή που είχε ξεχάσει.
"Η πρώτη φορά που επισκέφθηκα το νησί ήταν με το ζόρι. Είχα μόνο μια εβδομάδα για διακοπές και πήγα στην Τήνο γκρινιάζοντας, διότι είχα στο μυαλό μου την εσφαλμένη εικόνα που έχουν οι περισσότεροι: προορισμός αποκλειστικά για θρησκευτικό τουρισμό. Με το που πάτησα όμως, το πόδι μου στον Όρμο των Υστερνίων, σκέφτηκα: “εδώ θα μείνω”. Το είπα και το έκανα. Ποτέ δεν ξαναδούλεψα καλοκαίρι. Έφτιαξα το σπίτι μου και προσπαθούσα κάθε καλοκαίρι να μένω στην αγαπημένη μου Τήνο. Τα τελευταία χρόνια, περνάω έξι μήνες στην Αθήνα και έξι μήνες στα Υστέρνια.
Η Τήνος έχει εξαιρετική φύση, χρώματα, ησυχία, ήχους, φίλους, εξαιρετικούς ανθρώπους που έχουν επιλέξει να μείνουν εκεί. Η ηρεμία της είναι εκπληκτική, η μοναξιά απολαυστική... Ανθρώπινη ζωή που είχα ξεχάσει. Έχει μέρη που δεν τα «πλακώνει» κόσμος, ελάχιστες οργανωμένες παραλίες, απομακρυσμένα ακρογιάλια για απομόνωση... Άγρια σημεία που το καλοκαίρι ζώνονται από τα φίδια και δεν μπορείς να επισκεφθείς... Έχει μια τεράστια στράτα με ξερολιθιές, πραγματικό αριστούργημα... Δυστυχώς, πολλοί από τους παλιούς δρόμους έχουν χαθεί. Η δόμηση πλέον είναι ανεξέλεγκτη. Πριν από είκοσι χρόνια, όταν πατούσα στον Όρμο των Υστερνίων, ένιωθα ότι πρωταγωνιστώ σε ταινία του ’40. Σήμερα πλέον, έχουν κτιστεί αρκετά σπίτια σε μέρη που κάποτε ήταν μοναχικά. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι ελάχιστα χωριά έχουν αλλοιωθεί στο εσωτερικό τους και ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τόποι ανόθευτοι και παραδοσιακοί, γιατί δεν έχουν άμεση επαφή με τη θάλασσα. Σαν το αγαπημένο μου Σκλαβοχώρι, με τους τρεις μόνιμους κατοίκους..."
Η Τήνος έχει εξαιρετική φύση, χρώματα, ησυχία, ήχους, φίλους, εξαιρετικούς ανθρώπους που έχουν επιλέξει να μείνουν εκεί. Η ηρεμία της είναι εκπληκτική, η μοναξιά απολαυστική... Ανθρώπινη ζωή που είχα ξεχάσει. Έχει μέρη που δεν τα «πλακώνει» κόσμος, ελάχιστες οργανωμένες παραλίες, απομακρυσμένα ακρογιάλια για απομόνωση... Άγρια σημεία που το καλοκαίρι ζώνονται από τα φίδια και δεν μπορείς να επισκεφθείς... Έχει μια τεράστια στράτα με ξερολιθιές, πραγματικό αριστούργημα... Δυστυχώς, πολλοί από τους παλιούς δρόμους έχουν χαθεί. Η δόμηση πλέον είναι ανεξέλεγκτη. Πριν από είκοσι χρόνια, όταν πατούσα στον Όρμο των Υστερνίων, ένιωθα ότι πρωταγωνιστώ σε ταινία του ’40. Σήμερα πλέον, έχουν κτιστεί αρκετά σπίτια σε μέρη που κάποτε ήταν μοναχικά. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι ελάχιστα χωριά έχουν αλλοιωθεί στο εσωτερικό τους και ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τόποι ανόθευτοι και παραδοσιακοί, γιατί δεν έχουν άμεση επαφή με τη θάλασσα. Σαν το αγαπημένο μου Σκλαβοχώρι, με τους τρεις μόνιμους κατοίκους..."